Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Nemo igitur esse beatus potest. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Duo Reges: constructio interrete.
Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Qui est in parvis malis. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.
An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Sed ego in hoc resisto; Primum quid tu dicis breve? Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.